ကိုထံုႏွင့္ၾကက္တူေ႐ြး
သူ႔ေဘးကပ္လ်က္ခံုမွာ ၾကက္တူေရြးတေကာင္ ထိုင္ေနတာကုိး…
ဒီလိုနဲ႔ေလယာဥ္ထြက္လာလို႔မၾကာခင္မွာဘဲ အစားအေသာက္ေတြ စတင္ေကြၽးေမြးေတာ့ ေလယာဥ္မယ္ေလးက ေမးလာတယ္…
“အစာမစားမီ ဘာမ်ား ေသာက္ခ်င္ပါသလဲရွင္”
ကုိထံုက… “ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ ေပးပါ” လို႔ မွာတယ္။
ၾကက္တူေရြးက…”ငါ့ အတြက္ ဝီစကီတစ္ခြက္ေပးစမ္း ေကာင္မ…ၾကားလား”…တ့ဲ။
ေလယာဥ္မယ္လည္း အ့ံၾသသြားေပမယ့္ ဘာမွ မေျပာဘဲ ဝီစကီတစ္ခြက္ယူလာေပးတယ္၊ ေကာ္ဖီကေတာ့ ေမ့ျပီး ပါမလာဘူး။
ခဏေနေတာ့ ၾကက္တူေရြးက ထပ္မွာျပန္တယ္…”ဝီစကီတခြက္ ထပ္ယူေပးစမ္း…ေသာက္ရူးမေလး”………..
ေလယာဥ္မယ္ ေဒါသနဲနဲထြက္ျပီးမ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လို႔ ဝီစကီတစ္ခြက္ထပ္ယူလာေပးျပန္တယ္။
ဒီတခါလည္း ေကာ္ဖီက ပါမလာျပန္ဘူး…….
ကုိထံုလည္း ၾကက္တူေရြးလမ္းစဥ္လိုက္ျပီးမွာမွရမယ္လို႔ ေတြးျပီး……
“ငါ့ေကာ္ဖီကုိျမန္ျမန္သြားယူစမ္း ဝက္မေလး၊ မဟုတ္ရင္ နင့္ကုိ ကန္မိေတာ့မယ္”
ခဏေနေတာ့ ေလယာဥ္ေမာင္ခပ္ထြားထြား ၂ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။
ကုိထံု နဲ႔ ၾကက္တူေရြးကုိ ဖမ္းခ်ဳပ္ေခၚလာျပီး အေရးေပၚအေပါက္ကေန ေလယာဥ္အျပင္ကုိ ပစ္ခ်လိုက္ပါေတာ့တယ္….
ဒီမွာတင္ ၾကက္တူေရြးက ကုိထံု႔ ကုိ လွမ္းေျပာတယ္… …. …
“မင္းက ပ်ံလည္းမပ်ံတတ္ဘဲနဲ႔ Complain တယ္မ်ားကုိးကြ”….တ့ဲ။
သင္ခန္းစာ။ ။ မပ်ံတတ္ရင္ complain မတက္ပါနဲ႔ ကိုယ့္လူတို႔ – အဟိ။
